77
Μαθηματικά Προσανατολισμού – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
78.
Αν η συνάρτηση
f
είναι γνησίως μονότονη στο
[ ]
α,β
και
( ) ( )
f α f β 0
×
<
τότε
η εξίσωση
( )
f x 0
=
έχει ακριβώς μία ρίζα στο
( )
α,β
.
79.
Αν για μια συνάρτηση
f :
®
ισχύει
( ) ( )
3 4 f 3 f 4
< Û >
τότε είναι γνη-
σίως φθίνουσα στο πεδίο ορισμού της.
80.
Ισχύει
f g g f
=
για όλες τις συναρτήσεις
f,g.
81.
Ισχύει
(
)
(
)
f g h f g h
=
για όλες τις συναρτήσεις
f, g, h
με πεδίο ορι-
σμού το
.
82.
Αν
( )
2
x ,x 1
f x x x
,x 0
x 1
> -
ì
ï
= í -
£
ï -î
τότε η
f
δεν είναι συνάρτηση.
83.
Αν
( )
f 1 3
=
και
( )
f 1 2
=
τότε η
f
μπορεί να είναι συνάρτηση.
84.
Κάθε αντιστρέψιμη συνάρτηση είναι γνησίως μονότονη.
85.
Αν
f
είναι αντιστρέψιμη συνάρτηση και
( )
f 1 3
=
τότε
( )
1
f 3 1
-
=
.
86.
Αν για μια συνάρτηση
[ ]
f : α,β
®
ισχύει
( ) ( )
f α f β
=
τότε υποχρεωτικά υ-
πάρχει
( )
ξ α,β
Î
τέτοιο ώστε
( )
f ξ 0
¢
=
.
87.
Αν η συνάρτηση
f
¢
έχει δύο ρίζες στο διάστημα Δ τότε κατ’ ανάγκη η
f
έχει
τουλάχιστον μία ρίζα στο διάστημα αυτό.
88.
Μια συνάρτηση που δεν είναι 1
-
1 στο διάστημα
[ ]
α,β
και είναι παραγωγί-
σιμη έχει πάντα μια ρίζα για την παράγωγo της σε κάποιο εσωτερικό σημείο
του
[ ]
α,β
.
89.
Για μια συνάρτηση
f
παραγωγίσιμη στο
[ ]
α,β
υποχρεωτικά υπάρχει
( )
ξ α,β
Î
τέτοιο ώστε
( ) ( ) ( )
f β f α
f ξ
β α
-
¢
=
-
.
90.
Για μια συνάρτηση
f
παραγωγίσιμη στο
[ ]
α,β
υπάρχει πάντοτε εφαπτο-
μένη της γραφικής παράστασής της, που είναι παράλληλη στην ευθεία που
ενώνει τα
( )
(
)
Α α,f α
και
( )
(
)
Β β,f β
.
91.
Μια συνάρτηση παραγωγίσιμη και γνησίως αύξουσα στο πεδίο ορισμού
της έχει τουλάχιστον μια τιμή της παραγώγου θετική.