56 / 350
55
Βιολογία Θετικών Σπουδών – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
Άρα το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο.
Επιπρόσθετα, από το παραπάνω γενεαλογικό δένδρο παρατηρούμε, ότι
πατέρας που δεν έχει την ασθένεια, το άτομο Ι-2, αποκτά κόρη με την
ασθένεια, το άτομο IΙ-3. Συμπεραίνουμε ότι το αλληλόμορφο που καθορίζει
την ασθένεια αποκλείεται να κληρονομείται με φυλοσύνδετο τρόπο. Αυτό
γιατί γνωρίζουμε ότι τα θηλυκά άτομα παίρνουν από ένα Χ φυλετικό
χρωμόσωμα από τον κάθε γονέα τους. Έτσι, από τη στιγμή που αποδείξαμε ότι
το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια κληρονομείται με υπολειπόμενο
τρόπο, εάν θεωρούσαμε ότι το υπολειπόμενο αλληλόμορφο είναι
φυλοσύνδετο, τότε το άτομο IΙ-3 θα είχε γονότυπο Χ
α
Χ
α
. Έτσι θα έπρεπε να
κληρονομήσει το ένα Χ
α
υπολειπόμενο αλληλόμορφο από τον πατέρα της
δηλαδή το άτομο Ι-2 θα είχε γονότυπο Χ
α
Υ και θα έπασχε (άτοπο).
Άρα, το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια κληρονομείται με
αυτοσωμικό και υπολειπόμενο
τρόπο.
Συμβολισμός
Αλληλομόρφου
Ιδιότητα που ελέγχει το αλληλόμορφο
Πιθανοί
γονότυποι
Β:
Επικρατές φυσιολογικό αλληλόμορφο
:
ΒΒ ή Ββ
s
β
s
:
Υπολειπόμενο αλληλόμορφο υπεύθυνο για
τη δρεπανοκυτταρική αναιμία
:
β
s
β
s
Τα άτομα ΙΙ-1 και ΙΙ-3, αφού πάσχουν, έχουν γονότυπο β
s
β
s
. Συνεπώς θα πρέπει
να κληρονόμησαν από ένα β
s
υπολειπόμενο αλληλόμορφο από τους δύο
γονείς τους (οι οποίοι ως υγιείς μπορεί να έχουν γονότυπο ΒΒ ή Ββ
s
).
Επομένως, οι γονείς τους, τα υγιή άτομα Ι-1 και Ι-2, θα έχουν γονότυπο Ββ
s
.
Συνολικά, οι γονότυποι των μελών της οικογένειας θα είναι:
Ι-1: Ββ
s
.
Ι-2: Ββ
s
.
ΙΙ-1: β
s
β
s
ΙΙ-2: ΒΒ ή Ββ
s
ΙΙ-3: β
s
β
s
Γονείς (Ι):
Ι
-1:
Ββ
s
(
´
)
Ι
-2:
Ββ
s
Γαμέτες:
Β, β
s
Β, β
s
Απόγονοι (ΙΙ):
ΒΒ, Ββ
s
, Ββ
s
, β
s
β
s