259
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
β.
Επειδή η συνάρτηση ζήτησης είναι γραμμική, ισχύει η σχέση
D
Q
P
όπου ο συντελεστής
β εκφράζει τον συντελεστή διεύθυνσης
, δηλαδή την κλίση
της γραμμικής συνάρτησης.
( )
( )
( )
( )
( )
8
5
5
0,25
160
20
D
D
D
D
D
P
P
Q
P Q
Q
Δ2.
α.
για
6
A
P
αντικαθιστώντας στην
S
Q
προκύπτει
120 5 6 150
( )
S
Q
για
6
A
P
αντικαθιστώντας στην
D
Q
προκύπτει
200 5 6 170
( )
D
Q
( )
( ) 170 150 20
S
D
έ
ά
Q Q
Άρα, όταν το κράτος επιβάλει ανώτατη τιμή πώλησης του αγαθού την
6
A
P
χρηματικές μονάδες, το μέγεθος του ελλείμματος που εμφανίζεται στην αγορά
του αγαθού ισούται με
20
έ
μονάδες.
β.
Επειδή
η εκφώνηση απαιτεί την αιτιολόγηση της μεταβολής της συνολικής
δαπάνης των καταναλωτών με την χρήση της ελαστικότητας ζήτησης
, θα
αναγκαστούμε να λάβουμε ως δεδομένο ότι η
( )
D
Q
υφίσταται και να
απαντήσουμε το συγκεκριμένο ερώτημα β ως εξής:
Πριν την κρατική παρέμβαση:
. .
8 160 1.280
E E
P Q
έ
ά
Μετά την κρατική παρέμβαση:
. .
6 170 1.020
D
P Q
έ
ά
( . .) . .
. .
1.020 1.280 ( . .) 260
έ
ά
Άρα, η συνολική δαπάνη των καταναλωτών, λόγω της κρατικής παρέμβασης,
θα μειωθεί κατά 260 χρηματικές μονάδες.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Στο συγκεκριμένο ερώτημα τίθεται σοβαρό θέμα επιστημονικής ορθότητας
καθώς ζητείται η μεταβολή της συνολικής δαπάνης των καταναλωτών μεταξύ του σημείου
ισορροπίας και του σημείου όπου η ανώτατη τιμή Ρ
A
τέμνει την καμπύλη ζήτησης D. Αυτό το
σημείο όμως δεν υφίσταται, καθώς μετά την επιβολή της ανώτατης τιμής, η μόνη ποσότητα
που διατίθεται στην αγορά και την οποία οι καταναλωτές δύνανται να αγοράσουν είναι αυτή
της προσφερόμενης ποσότητας. Συμβαίνει λοιπόν το οικονομικά παράδοξο
οι καταναλωτές
να αγοράζουν ποσότητα προϊόντος που ουδέποτε παρήχθη
και η οποία προφανώς δεν
προσφέρθηκε στην αγορά !!!
Συνεπώς η
ερώτηση β. είναι επιστημονικά λανθασμένη
διότι απαιτεί από τους καταναλωτές
να δαπανήσουν αγοράζοντας ποσότητα που πρακτικά δεν υφίσταται (έλλειμμα) και από τους
εξεταζόμενους μαθητές να υπολογίσουν τη Σ.Δ. καταναλωτών σε αυτό το υποθετικό σημείο.