157 / 220
156
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ἐμνήσθησαν.
Γ.3.α.
στρατιῶται: επιθετικός προσδιορισμός στο ἄνδρες.
τῳ: δοτική προσωπική στο απρόσωπο ἔστι.
ἀθυμεῖν : τελικό απαρέμφατο ως υποκείμενο στο οὐ χρή.
τῶν ἀνθρώπων: γενική διαιρετική στο οἱ ἀπειρότατοι.
ταῖς ξυμφοραῖς: δοτική αντικειμενική στο ὁμοίαν.
τῶν παραλόγων: αντικείμενο στο μνήσθητε.
3.β.
Ὁ Νικίας εἶπεν ὅτι, εἰ κρατήσαιεν (-ειαν) ταῖς ναυσίν, εἴη τῳ τήν ὑπάρχουσάν που
οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.
Ὁ Νικίας εἶπεν, εἰ κρατήσαιεν (-ειαν) ταῖς ναυσίν, εἶναι τῳ τήν ὑπάρχουσάν που
οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν.
3.β. (ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ)
Υπόθεση: «ἢν γὰρ κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν» (ἤν + υποτακτική),
Απόδοση: «ἔστι τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν ἐπιδεῖν» (μελλοντική έκφραση,
απρόσωπο ρήμα + τελικό απαρέμφατο).
Υποθετικός λόγος του προσδοκωμένου.