159 / 220
158
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ταῦτα, αὐτοῖς, αὐτῶν (το δεύτερο στο κείμενο), μαχομένους, ἀποθνῂσκειν, πρός
τούτοις, Λακεδαιμονίους.
3.β. «τῶν δ’ αὖ Θηβαίων … αὐτῶν πόλεις»: να μετατρέψετε τον πλάγιο λόγο σε
ευθύ.
3.β. (ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ)
«ὡς ἀποστήσοιντο μέν αἱ περιοικίδες αὐτῶν πόλεις»: να χαρακτηρίσετε την παραπάνω
πρόταση, να δικαιολογήσετε τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς της και να δηλώσετε
τη συντακτική της λειτουργία.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γ.1. Ο Κλεόμβροτος, λοιπόν, όταν άκουσε αυτά παρακινούνταν να πολεμήσει. Οι
επικεφαλής των Θηβαίων πάλι αναλογίζονταν πως, αν δεν πολεμήσουν, θα
αποστατήσουν οι γειτονικές τους πόλεις και οι ίδιοι θα πολιορκηθούν. Αν, όμως, ο
λαός των Θηβαίων δεν θα εξασφαλίσει τα απαραίτητα εφόδια (αναλογίζονταν) ότι θα
υπάρξει κίνδυνος και η πόλη να στραφεί εναντίον τους. Ακόμα, επειδή πολλοί από
αυτούς είχαν εξοριστεί στο παρελθόν, σκέφτονταν ότι ήταν προτιμότερο να πεθάνουν
πολεμώντας παρά να εξοριστούν πάλι. Κοντά σε αυτά, τους έδινε κάποιο θάρρος και ο
χρησμός που έλεγε ότι έπρεπε οι Λακεδαιμόνιοι να ηττηθούν εκεί όπου ήταν ο τάφος
των παρθένων οι οποίες αναφέρεται ότι επειδή βιάστηκαν από κάποιους
Λακεδαιμόνιους, έβαλαν τέλος στη ζωή τους.
Γ.2.
παρωξύμμεθα
σύναψον
προεστῶσα
φυγεῖν
πλεῖστοι
κρείττοσι