
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
159
ἔδει
ἡττῷτο
μνήματι
ἡμᾶς αὐτάς.
Γ.3.α.
ταῦτα: αντικείμενο στο ἀκούων.
αὐτοῖς: δοτική αντικειμενική στο ἐναντία.
αὐτῶν: γενική διαιρετική στο πολλοί.
μαχομένους: τροπική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο αὐτούς, επιρρηματικός
προσδιορισμός του τρόπου στο ἀποθνῄσκειν.
ἀποθνῄσκειν: τελικό απαρέμφατο, υποκείμενο στο κρεῖττον εἶναι.
πρός τούτοις: εμπρόθετος προσδιορισμός της προσθήκης στο παρεθάρρυνε.
Λακεδαιμονίους: υποκείμενο στο ἡττηθῆναι(ετεροπροσωπία).
3.β.
Εἰ μή μαχούμεθα, ἀποστήσονται μέν αἱ περιοικίδες ἡμῶν πόλεις, ἡμεῖς (αὐτοί) δέ
πολιορκησόμεθα.
3.β. (ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ)
«ὡς ἀποστήσοιντο μέν αἱ περιοικίδες αὐτῶν πόλεις»: δευτερεύουσα ονοματική ειδική
πρόταση. Εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμο ὡς, γιατί δηλώνει υποκειμενική κρίση.
Εκφέρεται με ευκτική του πλαγίου λόγου (ἀποστήσοιντο), διότι εξαρτάται από ρήμα
ιστορικού χρόνου (ἐλογίζοντο) και δηλώνει υποκειμενική γνώμη. Λειτουργεί ως
αντικείμενο στο ρήμα ἐλογίζοντο.