152 / 220
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
151
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2011
Ἐ
γὼ δὲ διδάσκαλος μὲν οὐδενὸς πώποτ' ἐγενόμην· εἰ δέ τίς μου λέγοντος καὶ
τὰ ἐμαυτοῦ πράττοντος ἐπιθυμοῖ ἀκούειν, εἴτε νεώτερος εἴτε πρεσβύτερος, οὐδενὶ
πώποτε ἐφθόνησα, οὐδὲ χρήματα μὲν λαμβάνων διαλέγομαι μὴ λαμβάνων δὲ οὔ,
ἀλλ' ὁμοίως καὶ πλουσίῳ καὶ πένητι παρέχω ἐμαυτὸν ἐρωτᾶν, καὶ ἐάν τις βούληται
ἀποκρινόμενος ἀκούειν ὧν ἂν λέγω. Καὶ τούτων ἐγὼ εἴτε τις χρηστὸς γίγνεται εἴτε
μή, οὐκ ἂν δικαίως τὴν αἰτίαν ὑπέχοιμι, ὧν μήτε ὑπεσχόμην μηδενὶ μηδὲν πώποτε
μάθημα μήτε ἐδίδαξα· εἰ δέ τίς φησι παρ' ἐμοῦ πώποτέ τι μαθεῖν ἢ ἀκοῦσαι ἰδίᾳ ὅτι
μὴ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, εὖ ἴστε ὅτι οὐκ ἀληθῆ λέγει.
Πλάτωνος, Ἀπολογία Σωκράτους 33a-b
φθονῶ
= αρνούμαι
ὑπέχω αἰτίαν τινός
= θεωρούμαι υπεύθυνος για κάποιον ή για κάτι
ὅτι μή
= ὅ,τι μή.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γ.1. Να μεταφράσετε στη νέα ελληνική γλώσσα το παραπάνω κείμενο.
Γ.2.α. Να γράψετε τον ζητούμενο τύπο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
μου: την ίδια πτώση του ιδίου προσώπου στον πληθυντικό αριθμό.
χρήματα: τη δοτική πληθυντικού.
πένητι: την ονομαστική ενικού.
δικαίως: το συγκριτικό βαθμό του επιρρήματος.
ἀληθῆ: τη δοτική ενικού στο ίδιο γένος.
ἐγενόμην: το απαρέμφατο του ιδίου χρόνου.
λέγοντος: τον ίδιο τύπο του παρακειμένου στην ίδια φωνή.
πράττοντος: το β ενικό πρόσωπο της οριστικής αορίστου στην ίδια φωνή.
ἐπιθυμεῖ: το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο της οριστικής παρατατικού στην ίδια φωνή.