147 / 220
146
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
αὐτοῖς, τῷ ὑπακούσαντι, διά τό φέρειν, ἀνάριστον, φθονῆσαι, ἐκείνῳ.
3.β. «εἶπε τῷ ὑπακούσαντι εἰσαγγεῖλαι ὅστις εἴη»: Να μετατρέψετε τον πλάγιο λόγο
σε ευθύ. Να ληφθεί υπόψη ότι ο πλάγιος λόγος εξαρτάται από το «εἶπε τῷ
ὑπακούσαντι».
3.β. (ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ)
«ὅστις τε εἴη», «ὥστε δειπνεῖν τἀλλότρια»: οι παραπάνω προτάσεις να χαρα-
κτηριστούν ως προς το είδος τους.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γ.1. Εκείνοι λοιπόν δειπνούσαν σιωπηλά, λες και αυτό είχε διαταχθεί σ’ αυτούς από
κάποιον ανώτερο. Ο Φίλιππος όμως ο γελωτοποιός, αφού κτύπησε την πόρτα, είπε σ’
αυτόν που αποκρίθηκε και την άνοιξε να αναγγείλει ποιος ήταν και για ποιο λόγο
ήθελε να καταλύσει στο σπίτι, και υποστήριξε ότι βρίσκεται εκεί, αφού είχε πάρει
μαζί του όλα τα απαραίτητα, ώστε να συμμετέχει σε ξένο δείπνο, ισχυριζόταν όμως
ότι και το παιδί ήταν πολύ στεναχωρημένο, γιατί δεν είχε τίποτα μαζί του και γιατί
ήταν νηστικό. Ο Καλλίας, λοιπόν, αφού άκουσε αυτά, είπε όμως, φίλοι, είναι ντροπή
να του αρνηθούμε να μπει στο σπίτι· ας μπει λοιπόν μέσα. Και συγχρόνως έστρεψε
το βλέμμα του στον Αυτόλυκο, προφανώς ανιχνεύοντας ποιο κατά την γνώμη εκείνου
ήταν το αστείο.
Γ.2.
κρείττονας - κρείττους
οὗτινος – ὅτου
φαίη
πᾶσι(ν)
ἐνεγκεῖν
αὗται
ἄνερ