41 / 250
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Χημεία Θετικής Κατεύθυνσης
40
Όλα τα διαλύματα βρίσκονται σε θ = 25
ο
C, όπου Κ
w
= 10
−14
.
Δίνονται οι σχετικές ατομικές μάζες C:12, Η:1, Ο:16.
Για τη λύση του προβλήματος να χρησιμοποιηθούν οι γνωστές προσεγγίσεις.
Απάντηση:
4.1.α.
Μ|
RCOOH + H
2
O
⇄
RCOO
-
+ H
3
O
+
Αρχ.
C
-
-
Ιοντ./Παρ.
-x
x
x
Χ.Ι.
C-x
x
x
pH = 2
[H
3
O
+
] = 10
-2
M = x
άρα
2
2
x
x 10
α C
0,5Μ
C
α 2 10
22
2
4
a
10 x
Κ
2 10
C 0,5
4.1.β.
n = C
V = 0,5
0,6 = 0,3 mol, όμως
r
r
r
m m 13,8
n
M
M 46 (1)
M n 0,3
Το οξύ ανήκει στο γενικό μοριακό τύπο C
ν
H
2ν+1
COOH.
Οπότε M
r
= 12ν + 2ν + 1 + 12 + 2
16 + 1
(1)
14ν + 46 = 46
ν = 0.
Άρα ο συντακτικός τύπος του οξέος είναι HCOOH.
4.2.
Υπολογίζουμε τα mol του NaOH:
n΄ = C΄∙ V΄ = 0,4
0,75 = 0,3 mol
Πραγματοποιείται η αντίδραση εξουδετέρωσης:
mol|
HCOOH + NaOH
HCOONa + H
2
O
Αρχ.
0,3
0,3
-
Αντ./Παρ.
0,3
0,3
0,3
Τελ.
-
-
0,3
Τελικά έχουμε ένα διάλυμα HCOONa, του οποίου η συγκέντρωση είναι
2
2
2
n 0,3
C
0,2M
V 1,5
Το άλας HCOONa διίσταται στα ιόντα HCOO
-
και Na
+
. Το Na
+
προέρχεται από
την ισχυρή βάση NaΟΗ, άρα δεν αντιδρά με το νερό. Το HCOO
-
είναι συζυγής
βάση του HCOOΗ που είναι ασθενές οξύ, άρα αντιδρά με το νερό.