252
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών
γ.
εκθετικής φάσης της ανάπτυξής τους
δ.
φάσης θανάτου
(Μονάδες 5)
Απάντηση:
Α1.
β
Α2.
γ
Α3.
δ
Α4.
γ
Α5.
α
Να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις:
Β1.
Να περιγράψετε τη διαδικασία με την οποία μπορεί να κατασκευαστεί ο
καρυότυπος ενός ανθρώπου.
(Μονάδες 7)
Β2
. Τι γνωρίζετε για το άγαρ;
(Μονάδες 4)
Β3.
Πού οφείλεται η έλλειψη του ενζύμου απαμινάση της αδενοσίνης (ADA)
και ποιες είναι οι επιπτώσεις της στον οργανισμό;
(Μονάδες 4)
Β4.
Να ορίσετε τι είναι η γονιδιωματική βιβλιοθήκη.
(Μονάδες 4)
Β5.
Από τι αποτελείται η ινσουλίνη και ποιος είναι ο ρόλος της στον ανθρώπινο
οργανισμό;
(Μονάδες 6)
Απάντηση:
Β1.
Η μελέτη των χρωμοσωμάτων είναι δυνατή μόνο σε κύτταρα τα οποία
διαιρούνται. Τα κύτταρα αυτά μπορεί να προέρχονται είτε από ιστούς που
διαιρούνται φυσιολογικά είτε από κυτταροκαλλιέργειες, όπου γίνεται in vitro
επαγωγή της διαίρεσης με ουσίες που έχουν μιτογόνο δράση. Έτσι
απομονώνουμε ανθρώπινα σωματικά κύτταρα και επάγουμε in vitro τη
διαίρεσή τους με ουσίες που έχουν μιτογόνο δράση. Τα χρωμοσώματα
μελετώνται στο στάδιο της μετάφασης, όπου εμφανίζουν το μεγαλύτερο
βαθμό συσπείρωσης και είναι ευδιάκριτα. Επειδή σε ένα πληθυσμό
διαιρούμενων κυττάρων το ποσοστό αυτών που βρίσκονται στη μετάφαση
είναι μικρό, χρησιμοποιούνται ουσίες οι οποίες σταματούν την κυτταρική
διαίρεση στη φάση αυτή. Στη συνέχεια τα κύτταρα επωάζονται σε υποτονικό
διάλυμα, ώστε να σπάσει η κυτταρική τους μεμβράνη, και τα χρωμοσώματά
τους απλώνονται σε αντικειμενοφόρο πλάκα. Τέλος, χρωματίζονται με ειδικές
χρωστικές ουσίες και παρατηρούνται στο μικροσκόπιο. Κάθε φυσιολογικό
μεταφασικό χρωμόσωμα αποτελείται από δύο αδελφές χρωματίδες, οι οποίες
συγκρατούνται στο κεντρομερίδιο. Το κεντρομερίδιο «διαιρεί» κάθε
χρωματίδα σε δύο βραχίονες, ένα μεγάλο και ένα μικρό. Τα μεταφασικά
ΘΕΜΑ Β
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2010