Background Image
Previous Page  169 / 350 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 169 / 350 Next Page
Page Background

168

Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών

Δ2.

Αλληλουχία εσωνίου:

AATCATA

TTAGTAT 5

΄

Δ3.

Η RNA πολυμεράση προσδένεται στον υποκινητή με τη βοήθεια

μεταγραφικών παραγόντων και προσθέτει συμπληρωματικά ριβονουκλεοτίδια

έναντι των δεοξυριβονουκλεοτιδίων της μη κωδικής αλυσίδας ενώνοντάς τα με 3’

– 5’ φωσφοδιεστερικό δεσμό. Απέναντι από Α προσθέτει U, απέναντι από Τ

προσθέτει Α και απέναντι από G προσθέτει C και αντίστροφα.

Το mRNA συντίθεται με κατεύθυνση 5΄ → 3΄ με μεταγραφή της μη κωδικής

αλυσίδας με βάση τον κανόνα της συμπληρωματικότητας και της

αντιπαραλληλίας.

Επίσης, κατά την έναρξη της μετάφρασης το mRNA προσδένεται, μέσω μιας

αλληλουχίας που υπάρχει στην 5' αμετάφραση περιοχή του, με το ριβοσωμικό

RNA της μικρής υπομονάδας του ριβοσώματος, σύμφωνα με τους κανόνες της

συμπληρωματικότητας των βάσεων. Επομένως κατά τη μετάφραση θα

χρησιμοποιηθούν και οι βάσεις της 5΄ αμετάφραστης περιοχής.

Τέλος, το mRNA που θα φτάσει στα ριβοσώματα για να γίνει η μετάφραση θα

είναι το ώριμο.

Έτσι, η αλληλουχία των βάσεων του ώριμου mRNA που θα χρησιμοποιηθεί κατά

τη μετάφραση της πληροφορίας του γονιδίου, θα είναι η ακόλουθη :

ACAGU

AUGUGGUUUCCUAUGUGGGUUUAAGCAU

Δ4.

Γνωρίζουμε ότι κατά την έναρξη της μετάφρασης το mRNA προσδένεται, μέσω

μιας αλληλουχίας που υπάρχει στην 5' αμετάφραση περιοχή του, με το

ριβοσωμικό RNA της μικρής υπομονάδας του ριβοσώματος, σύμφωνα με τους

κανόνες της συμπληρωματικότητας των βάσεων (η A συνδέεται μόνο με τη U και

αντίστροφα, όπως και η C συνδέεται μόνο με τη G και αντίστροφα) και της

αντιπαραλληλίας (απέναντι από το 5΄άκρο βρίσκεται το 3΄άκρο και το

αντίστροφο).

Έτσι η αλληλουχία του ριβοσωμικού RNA της μικρής υπομονάδας του

ριβοσώματος, με την οποία θα συνδεθεί η 5΄ αμετάφραστη περιοχή του mRNA θα

είναι η ακόλουθη:

3΄ UGUCA 5΄.

Κατά την έναρξη της μεταγραφής ενός γονιδίου η RNA πολυμεράση προσδένεται

στον υποκινητή και προκαλεί τοπικό ξετύλιγμα της διπλής έλικας του DNA. Στη

συνέχεια,

τοποθετεί

τα

ριβονουκλεοτίδια

απέναντι

από

τα

δεοξυριβονουκλεοτίδια μίας αλυσίδας του DNA σύμφωνα με τον κανόνα της

συμπληρωματικότητας των βάσεων, όπως και στην αντιγραφή, με τη διαφορά ότι

εδώ απέναντι από την αδενίνη τοποθετείται το ριβονουκλεοτίδιο που περιέχει