140 / 350
139
Βιολογία Θετικών Σπουδών – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
Αναλυτικότερα, επιτελώντας και τις κατάλληλες διασταυρώσεις για να
απορρίψουμε την περίπτωση το αλληλόμορφο γονίδιο για την ασθένεια να
κληρονομείται με επικρατή τρόπο έχουμε:
Αν είναι αυτοσωμικό:
Αν είναι φυλοσύνδετο:
Επομένως αποκλείεται το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια
να κληρονομείται με επικρατή τρόπο. Άλλωστε γνωρίζουμε ότι στην επικρατή
κληρονομικότητα, κάθε ασθενής έχει έναν τουλάχιστον ασθενή γονέα.
Άρα το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο.
Γ2
. Επιπρόσθετα, από το παραπάνω γενεαλογικό δένδρο παρατηρούμε, ότι
πατέρας που δεν έχει την ασθένεια, το άτομο
ΙI4
, αποκτά κόρη με την
ασθένεια, το άτομο
III1
. Έτσι διαπιστώνουμε ότι το αλληλόμορφο που
καθορίζει την ασθένεια αποκλείεται να κληρονομείται με φυλοσύνδετο τρόπο.
Αυτό γιατί γνωρίζουμε ότι τα θηλυκά άτομα παίρνουν από ένα Χ φυλετικό
χρωμόσωμα από τους δύο γονείς τους. Έτσι από τη στιγμή που αποδείξαμε ότι
το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια κληρονομείται με υπολειπόμενο
τρόπο, εάν θεωρούσαμε ότι το υπολειπόμενο αλληλόμορφο είναι
φυλοσύνδετο τότε το άτομο
III1
θα είχε γονότυπο Χ
α
Χ
α
. Έτσι θα έπρεπε να
P
1(υγιείς γονείς)
αα
(
´
)
αα
Γαμέτες
α
α
F
1
αα
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιείς (άτοπο)
P
1(υγιείς γονείς)
Χ
α
Χ
α
(
´
)
Χ
α
Υ
Γαμέτες
Χ
α
Χ
α
, Υ
F
1
Χ
α
Χ
α
, Χ
α
Υ
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιείς (άτοπο)