222 / 294
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
220
Γ.3.
(
)
1(
)
1
1
1
15 60
60 15
45
MAX
Για να παράγει η οικονομία τις τελευταίες 15 μονάδες του αγαθού Ψ, η
παραγωγή βρίσκεται στο αρχικό επίπεδο των Ψ
1
=45 μονάδων.
Για Ψ
1
=45 βρισκόμαστε μεταξύ των συνδυασμών παραγωγής Ε και Ζ. Θεωρώ
ότι το
(
)
Χ
.
2
.
παραμένει σταθερό μεταξύ των συνδυασμών Ε-Ζ.
Συνδυασμοί
Χ
Ψ
ΚΕ
Χ
Ε
10
40
2
Ε’
Χ
Ε’
45
Ζ
5
50
Η
0
60
(
)
(
)
45 40
2
2 5 20 2
2
15
7,5
1
2
0
. .
΄
΄
΄
΄
΄
΄
7,5 0
7,5
μονάδες
Επομένως, για να παραχθούν οι τελευταίες 15 μονάδες του αγαθού Ψ, πρέπει
να θυσιαστούν 7,5 μονάδες του αγαθού Χ.
Γ.4.
Πρέπει να υπολογίσουμε τη μέγιστη ποσότητα του Ψ, όταν παράγονται
10+7=17 μονάδες του αγαθού Χ.
Για Χ=17 βρισκόμαστε μεταξύ των συνδυασμών παραγωγής Γ και Δ. Θεωρώ ότι
το
(
)
Χ
.
2
.
παραμένει σταθερό μεταξύ των συνδυασμών Γ-Δ.
(
)
(
)
20
2
2
20 6
26
20 17
. .
2
΄
΄
΄
΄
΄
.
20
26 20
6
΄
ά
Συνεπώς, αν αυξήσουμε την παραγωγή του αγαθού Χ κατά 7 μονάδες, θα
πρέπει να αυξήσουμε την παραγωγή του αγαθού Ψ κατά 6 μονάδες, ώστε ο
νέος συνδυασμός που θα προκύψει (Χ=17, Ψ=26) να είναι μέγιστος.
Γ.5.
Οι βασικές υποθέσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται η καμπύλη
παραγωγικών δυνατοτήτων είναι:
i.
η οικονομία χρησιμοποιεί όλους τους παραγωγικούς συντελεστές που
έχει στη διάθεσή της πλήρως και αποδοτικά(ορθολογικά).
ii.
η τεχνολογία της παραγωγής είναι δεδομένη.
iii.
η οικονομία παράγει δύο μόνο προϊόντα.
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ
Χ
Ψ
Κ.Ε.
Χ
Γ
20
20
2
Γ΄
17
Ψ
Γ΄
Δ
15
30