Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
108
Απάντηση:
Γ1.
Συνδυασμοί
Παραγόμενες
ποσότητες
Χ
Παραγόμενες
ποσότητες
Ψ
Κόστος
Ευκαιρίας Χ
Κ.Ε.
Χ
Α
0
250
2
Β
50
150
3
Γ
75
75
5
Δ
90
0
Στο συνδυασμό παραγωγής Α όλοι οι συντελεστές παραγωγής απασχολούνται
μόνο στην παραγωγή του αγαθού Ψ οπότε η οικονομία παράγει
Α
Ψ 250
ενώ
η παραγωγή του αγαθού Χ είναι μηδενική
Α
X 0
.
(A B)
(A B)
(A B)
(A B)
Χ
Χ
Χ
Χ
ΔΨ
250 150
100
K.E.
K.E.
K.E.
K.E.
2
ΔΧ
50 0
50
(Β Γ)
(Β Γ)
(Β Γ)
(Β Γ)
Χ
Χ
Χ
Χ
ΔΨ
150 75
75
K.E.
K.E.
K.E.
K.E.
3
ΔΧ
75 50
25
Δ
Δ
Δ
(Γ Δ)
Χ
ΔΨ 75 0
75
K.E.
5
Χ 75
Χ 90
ΔΧ
Χ 75
5
Γ2.
Γνωρίζουμε από τη θεωρία ότι το κόστος ευκαιρίας του αγαθού Ψ είναι το
αντίστροφο του κόστους ευκαιρίας του αγαθού Χ. Συνεπώς, ισχύει η σχέση
Ψ
Χ
1
K.E.
K.E.
(Α Β)
(Α Β)
Ψ
Χ
1
1
K.E.
K.E.
2
(Β Γ)
(Β Γ)
Ψ
Χ
1
1
K.E.
K.E.
3
(Γ Δ)
(Γ Δ)
Ψ
Χ
1
1
K.E.
K.E.
5
Από τα αριθμητικά δεδομένα του κόστους ευκαιρίας Ψ παρατηρούμε ότι
καθώς αυξάνεται η παραγωγή του αγαθού Ψ από 0 σε 250 μονάδες, αυξάνεται
και το
Ψ
K.E.
(
1
5
<
1
3
<
1
2
). Συνεπώς το
Ψ
K.E.
βαίνει αυξανόμενο
.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι
οι συντελεστές παραγωγής δεν είναι εξίσου
κατάλληλοι για την παραγωγή και των δύο αγαθών Χ και Ψ
.