132 / 220
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
131
3.β. «ἀλλά μήν ταῦτά γε μή αἰσθανομένῳ μέν ἀβίωτος ἄν εἴη ὁ βίος»: να
αναγνωρίσετε τον λανθάνοντα υποθετικό λόγο και να τον αναλύσετε.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γ.1. Αν λοιπόν ζήσω περισσότερο καιρό, ίσως θα είναι αναπόφευκτο να υφίσταμαι τα
βάρη του γήρατος και να βλέπω και να ακούω με μικρότερη οξύτητα και να
συλλογίζομαι με περισσότερη διαύγεια και στο τέλος να μαθαίνω δυσκολότερα και να
λησμονώ ευκολότερα και απ’ όσους ήμουν καλύτερος στο παρελθόν, απ’ αυτούς να
γίνομαι χειρότερος· αλλα όμως αν δεν αντιλαμβανόμουν αυτά δε θα άξιζε να ζω, ενώ
από τη στιγμή που τα διακρίνω πώς δεν είναι αναπόφευκτο να ζω χειρότερα και πιο
δυσάρεστα; Αλλά όμως αν θα θανατωθώ άδικα, αυτό θα ήταν ντροπή για αυτούς που
άδικα θα με σκότωναν. Γιατί αν είναι ντροπή η αδικία, πώς δεν είναι ντροπή και
οποιαδήποτε άδικη πράξη;
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γ.2.
πολλοῖς
γήρᾳ
δυσμαθῆ
τούτους
ὑμῶν
ἑώρα
ἀπόβηθι
γενοίμεθα
ᾔσθηνται
ἀδικῆσαι.
Γ.3.α.
ἐπιτελεῖσθαι: τελικο απαρέμφατο, υποκείμενο στο ἀναγκαῖον ἔσται.