
132
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
πρότερον: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἦν.
τούτων: γενική συγκριτική από το χείρω.
ἀβίωτος: κατηγορούμενο στο ὁ βίος από το συνδετικό ρήμα ἄν εἴη.
ἐμέ: αντικείμενο στο τοῖς ἀποκτείνασι.
ὁτιοῦν: σύστοιχο αντικείμενο στο τό ποιεῖν.
3.β.
α. μή αἰσθανομένῳ (υπόθεση) και ἄν εἴη ( απόδοση)
Λανθάνων υποθετικός λόγος της απλής σκέψης του λέγοντος.
β. εἰ μή ἐγώ αἰσθανοίμην
→
ἄν εἴη
Απλή σκέψη του λέγοντος.