22 / 350
21
Βιολογία Θετικών Σπουδών – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
Επιτελώντας και τις κατάλληλες διασταυρώσεις έχουμε:
β.
Η ασθένεια οφείλεται σε υπολειπόμενο αλληλόμορφο.
Διακρίνουμε δύο περιπτώσεις, το αλληλόμορφο γονίδιο να είναι
αυτοσωμικό
(να βρίσκεται σε αυτοσωμικό χρωμόσωμα) ή
φυλοσύνδετο
(να βρίσκεται στο Χ
φυλετικό χρωμόσωμα).
1
η
περίπτωση: Αυτοσωμικό υπολειπόμενο.
Συμβολισμός
Αλληλομόρφου
Ιδιότητα που ελέγχει το αλληλόμορφο
Πιθανοί
γονότυποι
Α:
Επικρατές- δεν εμφανίζεται η ασθένεια
:
ΑΑ ή Αα
α:
Υπολειπόμενο-υπεύθυνο για την εμφάνιση ασθένειας
:
αα
Τα άτομα ΙΙ-2 και το ΙΙ-3 που είναι ασθενή έχουν γονότυπο αα και έχουν
κληρονομήσει από ένα α και από τους δύο γονείς τους. Οι πιθανοί γονότυποι
των ατόμων ΙΙ-1 και ΙΙ-4, που είναι υγιή, είναι ΑΑ ή Αα. Τα άτομα αυτά θα
έχουν κληρονομήσει τουλάχιστον ένα επικρατές αλληλόμορφο Α είτε μόνο
από τον ένα είτε και από τους δύο γονείς τους.
Έτσι διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις:
Ι
1
(Θηλυκό)
Ι
2
(Αρσενικό)
1.
Αα (
υγιής
)
Αα (
υγιής
)
2.
Αα (
υγιής
)
αα (
ασθενής
)
3.
αα (
ασθενής
)
Αα (
υγιής
)
Αν κάποιο άτομο από τα ΙΙ-1 και ΙΙ-4 έχει γονότυπο ΑΑ, τότε ισχύει η περίπτωση
1.
Επιβεβαιώνουμε επιτελώντας τις κατάλληλες διασταυρώσεις:
Γονείς:
I
1
:Χ
Α
Χ
α
(
´
)
I
2
:Χ
α
Υ
Γαμέτες:
X
Α
, Χ
α
X
α
, Υ
Απόγονοι:
Χ
Α
Χ
α
, Χ
Α
Υ, Χ
α
Χ
α
, Χ
α
Υ
Φαινοτυπική
αναλογία:
1 κορίτσι ασθενής
1 κορίτσι υγιές
1 αγόρι ασθενής
1 αγόρι υγιές (ΙΣΧΥΕΙ)