ΑΟΘ Γ' Λυκείου

Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Αρχές Οικονομικής Θεωρίας

100

Η συνολική δαπάνη ισούται με το γινόμενο της τιμής επί την ποσότητα.

Α Α A

Σ.Δ. P Q 20 10 200

   



Δ Δ Δ

Σ.Δ. P Q 30 6 180

   



Δ(Σ.Δ.) Σ.Δ. Σ.Δ.

Δ(Σ.Δ.) 180 200 Δ(Σ.Δ.) 20

       

Επομένως, η συνολική δαπάνη των καταναλωτών μειώθηκε κατά 20 χρηματικές

μονάδες από το αρχικό σημείο Α στο τελικό σημείο Δ.

Επειδή η απόλυτη τιμή της τοξοειδούς ελαστικότητας ζήτησης είναι

D τόξουAΔ

1,25 1

 

, η ζήτηση είναι ελαστική.

Στην ελαστική ζήτηση

ε 1





ΔQ ΔP

Q P



η ποσοστιαία μεταβολή της

ζητούμενης ποσότητας είναι μεγαλύτερη από την ποσοστιαία μεταβολή της

τιμής (σε απόλυτες τιμές). Επομένως, η συνολική δαπάνη θα επηρεάζεται κάθε

φορά από τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μεταβολή, δηλαδή τη μεταβολή της

ζητούμενης ποσότητας

Από το σημείο Α στο σημείο Δ η ζητούμενη ποσότητα μειώνεται από Q

=10 σε

=6. Συνεπώς, και η συνολική δαπάνη των καταναλωτών μειώνεται, όπως

διαπιστώθηκε από τα αριθμητικά δεδομένα της άσκησης κατά 20 χρηματικές

μονάδες.

Παρατήρηση:

Η συσχέτιση της ελαστικότητας ζήτησης ως προς την τιμή με τη μεταβολή της

συνολικής δαπάνης των καταναλωτών (ceteris paribus) στηρίζεται στον υπολογισμό της

ελαστικότητας σημείου, διότι μόνο με τον τύπο της

ελαστικότητας σημείου

μπορούμε να

συγκρίνουμε τις ποσοστιαίες μεταβολές της τιμής και της ζητούμενης ποσότητας σε απόλυτες

τιμές.

D(A Δ)

P ΔQ 6 10 20 4

2 0,8 άρα ε

<1 ανελαστική ζήτηση

ΔP Q 30 20 10 10





 





   



D(Δ Α)

P ΔQ 10 6 30 4

5 2 άρα ε

>1 ελαστική ζήτηση

ΔP Q 20 30 6 10





 





   



Όπως γνωρίζουμε από τη θεωρία, γενικά, η ελαστικότητα ζήτησης ως προς την τιμή μεταβάλλεται

κατά μήκος της καμπύλης ζήτησης. Συνεπώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση το σημείο Α βρίσκεται

στην ανελαστική περιοχή, ενώ το σημείο Δ στην ελαστική περιοχή, γεγονός το οποίο θα

δημιουργούσε στο μαθητή σύγχυση ως προς την τεκμηρίωση της μεταβολής της συνολικής

δαπάνης των καταναλωτών. Ο μοναδικός τρόπος να ξεπεράσουμε την ανωτέρω αντίφαση είναι

να υπολογίσουμε την

ελαστικότητα τόξου,

η οποία μας δίνει τη σωστή ένδειξη για την

αιτιολόγηση της μεταβολής της συνολικής δαπάνης, κάτι το οποίο ορθώς ζητήθηκε στην

εκφώνηση του ερωτήματος Γ.1.

Γ.2

Η εισοδηματική ελαστικότητα υπολογίζεται, όταν η τιμή και οι υπόλοιποι

προσδιοριστικοί παράγοντες της ζήτησης παραμένουν σταθεροί, ενώ

μεταβάλλεται μόνο το εισόδημα των καταναλωτών (ceteris paribus).