287
Βιολογία Θετικών Σπουδών –
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
Από το γενεαλογικό δένδρο παρατηρούμε ότι γονείς που δεν έχουν την
ασθένεια, τα άτομα ΙΙ
-
2 και ΙΙ
-
3, αποκτούν παιδί με την ασθένεια, το άτομα ΙΙΙ
-
1. Έτσι διαπιστώνουμε ότι το αλληλόμορφο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για
την ασθένεια κληρονομείται με υπολειπόμενο τρόπο. Αυτό γιατί εάν ήταν
επικρατές, τότε οι γονείς, τα άτομα
I-
1 και
I-2,
θα έπρεπε να είναι ομόζυγοι για
το υπολειπόμενο χαρακτηριστικό, ενώ τα παιδιά τους τα άτομα
II-
1 και
II-
3, θα
έπρεπε να έχουν ένα τουλάχιστον επικρατές αλληλόμορφο (άτοπο).
Αναλυτικότερα, επιτελώντας και τις κατάλληλες διασταυρώσεις για να
απορρίψουμε την περίπτωση το αλληλόμορφο γονίδιο για την ασθένεια να
κληρονομείται με επικρατή τρόπο έχουμε:
Αυτοσωμικό
Φυλοσύνδετο
Επομένως αποκλείεται το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια
να κληρονομείται με επικρατή τρόπο. Άλλωστε γνωρίζουμε ότι στην επικρατή
κληρονομικότητα, κάθε ασθενής έχει έναν τουλάχιστον ασθενή γονέα. Άρα
το
αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο.
Επιπρόσθετα, από το παραπάνω γενεαλογικό δένδρο παρατηρούμε, ότι
πατέρας που δεν έχει την ασθένεια, το άτομο ΙΙ
-
3, αποκτά κόρη με την
ασθένεια, το άτομο
II
Ι
-
1. Έτσι διαπιστώνουμε ότι το αλληλόμορφο που
καθορίζει την ασθένεια αποκλείεται να κληρονομείται με φυλοσύνδετο τρόπο.
Αυτό γιατί γνωρίζουμε ότι
τα θηλυκά άτομα παίρνουν από ένα Χ φυλετικό
χρωμόσωμα από τους δύο γονείς τους. Έτσι από τη στιγμή που αποδείξαμε ότι
το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια κληρονομείται με υπολειπόμενο
τρόπο, εάν θεωρούσαμε ότι το υπολειπόμενο αλληλόμορφο είναι
φυλοσύνδετο τότε το άτομο
II
Ι
-1
θα είχε γονότυπο Χ
α
Χ
α
. Έτσι θα έπρεπε να
κληρονομήσει το ένα
Χ
α
υπολειπόμενο αλληλόμορφο από τον πατέρα της.
Επομένως
,
το άτομο Ι
I-3
θα είχε γονότυπο Χ
α
Υ
και θα έπασχε (άτοπο). Άρα
,
το
P
1
αα
(
´
)
αα
Γαμέτες
α
α
F
1
αα
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιής (Άτοπο)
P
1
Χ
α
Χ
α
(
´
)
Χ
α
Υ
Γαμέτες
Χ
α
Χ
α
, Υ
F
1
Χ
α
Χ
α
, Χ
α
Υ
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιής (Άτοπο)