Background Image
Previous Page  217 / 350 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 217 / 350 Next Page
Page Background

216

Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών

της μη κωδικής αλυσίδας με βάση τον κανόνα της συμπληρωματικότητας και της

αντιπαραλληλίας. Με βάση τον κανόνα της συμπληρωματικότητας όπου στη μία

αλυσίδα υπάρχει Α στην άλλη θα προστεθεί U, όπου στη μία υπάρχει Τ στην

άλλη θα προστεθεί Α και όπου στη μία υπάρχει G στην άλλη θα προστεθεί C και

αντίστροφα. Επίσης, σύμφωνα με τον κανόνα της αντιπαραλληλίας το 3' άκρο

της μίας είναι απέναντι από το 5' άκρο της άλλης και αντίστροφα.

Επομένως, με βάση τη δοθείσα διεύθυνση μεταγραφής μη κωδική θα είναι η

Αλυσίδα 1 και θα τη διαβάσουμε με κατεύθυνση από τα δεξιά προς τα

αριστερά. Το τμήμα του mRNA που θα σχηματιστεί είναι το ακόλουθο:

5΄... UAU CUU UGU ...3΄

Το ένζυμο που καταλύει το μηχανισμό της μεταγραφής είναι η RNA

πολυμεράση. Κατά την έναρξη της μεταγραφής ενός γονιδίου η RNA

πολυμεράση προσδένεται στον υποκινητή και προκαλεί τοπικό ξετύλιγμα της

διπλής έλικας του DNA. Στη συνέχεια, τοποθετεί τα ριβονουκλεοτίδια απέναντι

από τα δεοξυριβονουκλεοτίδια μίας αλυσίδας του DNA σύμφωνα με τον κανόνα

της συμπληρωματικότητας των βάσεων, όπως και στην αντιγραφή, με τη

διαφορά ότι εδώ απέναντι από την αδενίνη τοποθετείται το ριβονουκλεοτίδιο

που περιέχει ουρακίλη. Η RNA πολυμεράση συνδέει τα ριβονουκλεοτίδια που

προστίθενται το ένα μετά το άλλο, με 3'-5' φωσφοδιεστερικό δεσμό. Η

μεταγραφή έχει προσανατολισμό 5'→3' όπως και η αντιγραφή.

Η σύνθεση του

RNA σταματά στο τέλος του γονιδίου, όπου ειδικές αλληλουχίες οι οποίες

ονομάζονται αλληλουχίες λήξης της μεταγραφής, επιτρέπουν την

απελευθέρωσή του.

Η προσθήκη τριών διαδοχικών βάσεων δημιουργεί προσθήκη ενός αμινοξέος

στην πολυπεπτιδική αλυσίδα, που μπορεί να αλλάζει τη λειτουργικότητά της.

Αν προστεθεί μία βάση, τότε θα αλλάξει όλη η σειρά των κωδικονίων από το

σημείο της προσθήκης και μετά με αποτέλεσμα η αλληλουχία των αμινοξέων να

μην εμφανίζει πλέον πολλές ομοιότητες με την αρχική. Επομένως η

λειτουργικότητα της παραγόμενης πρωτεΐνης δε θα σχετίζεται με τη

λειτουργικότητα της φυσιολογικής πρωτεΐνης.