30 / 220
ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
29
2.β.
αἱρῶνται:
Ευκτική
ἕλοιο
Προστακτική ἑλοῦ
πείθωνται:
πεισθῶσι(ν)
ἐμμενόντων:
ἐμμενεῖς (β ενικό οριστ. Μελλ.)
ἐνέμεινας (β ενικό οριστ. Αορ.).
Γ.3.α.
ἀγαθόν: κατηγορούμενο στο ὁμόνοια με συνδετικό ρήμα το εἶναι.
εἶναι: ειδικό απαρέμφατο ως αντικείμενο στο δοκεῖ ( προσωπική σύνταξη).
ταῦτα: υποκείμενο στο γίγνεσθαι (ετεροπροσωπία).
τούτοις: αντικείμενο στο ἐμμενόντων.
τῶν πολιτῶν: υποκείμενο στο ἐμμενόντων (γενική απόλυτη).
3.β.
«Ὦ πολῖται, ὁμονοεῖτε».
Αιτιολόγηση: Το «ὁμονοεῖν» είναι τελικό απαρέμφατο πλαγίου λόγου επιθυμίας
εξαρτημένο από το βουλητικό –κελευστικό ρήμα «παρακελεύονται».
Το τελικό απαρέμφατο, ως γνωστό, αντικαθιστά έγκλιση επιθυμίας του ευθέος λόγου,
και επειδή δηλώνει παραίνεση-προτροπή σε β πρόσωπο, στον ευθύ λόγο
μετασχηματίζεται σε προστακτική.