105 / 220
104
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ὑμῖν, ἡμέρας, καταφρονεῖν, ὁτιοῦν.
3.β. Τότε μέν γάρ … νῦν δ’ὑπηρέτης: να μετατρέψετε την περίοδο σε πλάγιο λόγο
χρησιμοποιώντας απαρεμφατική σύνταξη με εξάρτηση από την πρόταση «Οὗτοι
εἶπον».
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γ.1. Τώρα αυτοί που διαχειρίζονται τις κοινές υποθέσεις της πόλης έχουν γίνει
εύποροι από φτωχοί και έχουν εξασφαλίσει άφθονη τροφή για μεγάλο χρονικό
διάστημα. Εσείς, όμως, δεν έχετε προμήθειες ούτε για μια μέρα στο δημόσιο ταμείο,
αλλά ταυτόχρονα πρέπει να κάνετε κάτι και δεν ξέρετε από πού να βρείτε τα μέσα.
Γιατί τότε ο λαός ήταν ο κυρίαρχος των πολιτικών, τώρα όμως είναι ο υπηρέτης.
Υπεύθυνοι είναι αυτοί που προτείνουν τέτοια πράγματα και συνηθίζουν εσάς να
περιφρονείτε τους εαυτούς σας και να θαυμάζετε έναν ή δύο ανθρώπους. Έπειτα αυτοί
κληρονομούν τη δική σας φήμη και τα αγαθά, εσείς από την άλλη δεν απολαμβάνετε
τίποτε, αλλά είστε μάρτυρες των ξένων αγαθών, χωρίς να συμμετέχετε σε τίποτε
άλλο παρά στην εξαπάτησή σας.
Γ.2.α.
διῲκουν
ἠτοίμαστο
γραφῆτε
συνεθιοῦσι
μετάσχες.
2.β.
ὦ δέσποτα
τάς ἀφθόνους
εὖ
τισί(ν)