
102
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Γ.3.α.
τῶν ἀκροωμένων: ουσιαστικοποιημένη επιθετική μετοχή ως γενική διαιρετική στο οἱ
ἄλλοι.
ἐξευρεῖν: αντικείμενο στο ἐδυνήθην, τελικό απαρέμφατο.
τούτων: γενική υποκειμενική στο ἁμαρτήματα.
αὐτοῦ: αντικείμενο στο καταψηφίσασθε.
ἐνθυμηθέντες: επιρρηματική χρονική μετοχή στο καταψηφίσασθε (δηλώνει το
προτερόχρονο), συνημμένη στο ὑμεῖς.
τοιούτων: επιθετικός προσδιορισμός στο πολιτῶν.
3.β. «ὅπως ποθ’ ….. ἁμαρτήματα»: δευτερεύουσα ονοματική, πλάγια ερωτηματική
πρόταση μερικής άγνοιας, εισάγεται με το αναφορικό επίρρημα του τρόπου ὅπως,
εκφέρεται με οριστική γιατί εκφράζει το πραγματικό (στο παρελθόν), αντικείμενο
στο θαυμάζουσι.
«ὅτι οὐδέ …. κακῶν»: δευτερεύουσα επιρρηματική, αιτιολογική πρόταση, εισάγεται
με τον αιτιολογικό σύνδεσμο ὅτι (δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία και εξαρτάται
από το ψυχικού πάθους ρήμα καταγελᾷ, εκφέρεται με οριστική γιατί δηλώνει το
πραγματικό (στο παρελθόν), λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας
στο καταγελᾷ.