87 / 220
86
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ὅμοιον: τη δοτική πληθυντικού αριθμού του ουδετέρου γένους.
πᾶν: τη γενική ενικού αριθμού του θηλυκού γένους.
φρόνησιν: τη δοτική του πληθυντικού αριθμού αριθμού.
Γ.3.α. Να προσδιορίσετε τη συντακτική θέση των παρακάτω λέξεων: ἰδεῖν,
ἐγγιγνομένη, αὑτήν, ὅμοιον, τό εἰδέναι.
3.β. «
Τῷ θεῷ
...
μάλιστα
»: Να αναγνωρίσετε τον λανθάνοντα υποθετικό λόγο και να
τον αναλύσετε.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γ.1. Σωκρ.: Το μάτι, λοιπόν, αν πρόκειται να αντικρίσει τον εαυτό του, πρέπει να
κοιτάζει σ’ ένα μάτι και μάλιστα σ’ εκείνο το σημείο του ματιού στο οποίο συμβαίνει
να σχηματίζεται η οπτική ικανότητα· φυσικά, όραση είναι η ικανότητα αυτή;
Αλκ.: Ναι.
Σωκρ.: Άραγε, λοιπόν, φίλε Αλκιβιάδη, και η ψυχή αν πρόκειται να αποκτήσει
αυτογνωσία πρἐπει να κοιτάζει σε μία ψυχή και, κυρίως, σ’ αυτό το μέρος της στο
οποίο σχηματίζεται η αρετή της ψυχής, η σοφία, και σ’ άλλο ( μέρος) που συμβαίνει
να μοιάζει μ΄ αυτό;
Αλκ.: Συμφωνώ Σωκράτη.
Σωκρ.: Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι υπάρχει πιο θεϊκό μέρος της ψυχής απ’ αυτό
με το οποίο σχετίζεται η γνώση και η φρόνηση;
Αλκ.: Δεν μπορούμε.
Σωκρ.: Επομένως, αυτό το μέρος της μοιάζει θεϊκό και αν κάποιος κοιτούσε προς
αυτό και γνώριζε ολόκληρη τη θεϊκή υπόσταση, δηλαδή και το θεό και τη φρόνηση,
κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αποκτούσε και τη μέγιστη αυτογνωσία.
Γ.2.α.
ἰδέ
ἐτύγχανον