
78
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ται με υποτακτική και με απόδοση το ρήμα της κύριας οὐκ ἂν ἀθυμήσειεν, συνιστά
λανθάνοντα υποθετικό λόγο που δηλώνει το προσδοκώμενο.
3.β.
ὑμνουμένους: κατηγορηματική μετοχή που εξαρτάται από το ρήμα αισθήσεως ὁρᾷ.
ἐπαίνων: γενική της αξίας στη μετοχή ἀξιωθησόμενον.
κακόν: κατηγορούμενο στο εννοούμενο φθόνος.
τινες: υποκείμενο στο ρήμα πεφύκασιν.
ἥδιον: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ρήμα ἂν ἀκούοιεν.
οὓς: αντικείμενο του ρήματος ἲσασιν (κατά πρόληψη).
ὑφ’ ὧν: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου στη μετοχή πεπονθότες.