175 / 220
174
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
εὖ
ὑμῶν αὐτῶν
ἡγεμόσι
ᾤετο
ὑπειλῆφθαι
τοῖς πεισομένοις
γνοίη
κατάστηθι.
Γ.3.α.
ὑμᾶς: υποκείμενο στο απαρέμφατο ἀγνοεῖν (ετεροπροσωπία).
συμφοράς: κατηγορούμενο στο ἅς μέσω του εἶναι.
τοῖς παθοῦσι: επιθετική μετοχή ως αντικείμενο στο συνηχθέσθησαν.
τι: αιτιατική της αιτίας στο λέγειν.
λαβούσας: κατηγορηματική μετοχή, εξαρτάται από το εὕροιμεν ἄν και αποδίδεται
στο τάς πόλεις.
ἡγεμόνα: κατηγορούμενο στο τήν μέν μέσω της μετοχής καταστᾶσαν.
3.β.
Ὁ ῥήτωρ εἶπεν ὁτι αἱ ἐπιφάνειαι καί λαμπρότητες οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ’ ἐκ τῶν
ἀγώνων γίγνεσθαι φιλοῖεν.
Ὁ ῥήτωρ εἶπεν τάς ἐπιφανείας καί λαμπρότητας οὐκ ἐκ τῆς ἡσυχίας ἀλλ’ ἐκ τῶν
ἀγώνων γίγνεσθαι φιλεῖν.
3.β. (ΕΣΠΕΡΙΝΑ ΛΥΚΕΙΑ)
«ὅτι πολλαὶ πράξεις ἤδη τοιαῦται γεγόνασιν»: δευτερεύουσα ονοματική ειδική
πρόταση. Εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμο ὅτι, γιατί δηλώνει αντικειμενική κρίση.
Εκφέρεται με οριστική (γεγόνασιν), γιατί δηλώνει το πραγματικό. Λειτουργεί ως
αντικείμενο στο οὐκ ἀγνοεῖν.