113 / 220
112
ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΟΜΟΓΕΝΩΝ 2008
Κ
ῦρος γὰρ μέχρι μὲν δώδεκα ἐτῶν ἢ ὀλίγῳ πλέον ταύτῃ τῇ παιδείᾳ
ἐπαιδεύθη, καὶ πάντων τῶν ἡλίκων διαφέρων ἐφαίνετο καὶ εἰς τὸ ταχὺ μανθάνειν ἃ
δέοι καὶ εἰς τὸ καλῶς καὶ ἀνδρείως ἕκαστα ποιεῖν. Ἐκ δὲ τούτου τοῦ χρόνου
μετεπέμψατο ᾿Αστυάγης τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα καὶ τὸν παῖδα αὐτῆς· ἰδεῖν γὰρ
ἐπεθύμει, ὅτι ἤκουεν αὐτὸν καλὸν κἀγαθὸν εἶναι. Ἔρχεται δὲ αὐτή τε ἡ Μανδάνη
πρὸς τὸν πατέρα καὶ τὸν Κῦρον τὸν υἱὸν ἔχουσα. Ὡς δὲ ἀφίκετο τάχιστα καὶ ἔγνω ὁ
Κῦρος τὸν ᾿Αστυάγην τῆς μητρὸς πατέρα ὄντα, εὐθὺς οἷα δὴ παῖς φύσει φιλόστοργος
ὢν ἠσπάζετό τε αὐτὸν.
Ξενοφῶντος, Κύρου Παιδεία 1.3.1-2
ἡλίκος –η –ον
= συνομήλικος
μεταπέμπομαι
= στέλνω και προσκαλώ.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γ.1. Να μεταφράσετε στη νέα ελληνική γλώσσα το παραπάνω κείμενο.
Γ.2.α. Να γράψετε τη δοτική ενικού των παρακάτω λέξεων: πάντων, τούτου,
θυγατέρα, παῖδα, ὄντα.
2.β. Να γράψετε τον ζητούμενο τύπο για κάθε έναν από τους παρακάτω ρηματικούς
τύπους του κειμένου:
ἐπαιδεύθη: το απαρέμφατο του ίδιου χρόνου στην ίδια φωνή.
ποιεῖν: το γ ενικό πρόσωπο του παρατατικού στην ίδια φωνή.
ἰδεῖν: το β ενικό πρόσωπο προστακτικής του ίδιου χρόνου και στην ίδια φωνή.
ἔχουσα: το γ πληθυντικό πρόσωπο ευκτικής του ίδιου χρόνου και στην ίδια φωνή.
ὤν: το α πληθυντικό πρόσωπο οριστικής του ίδιου χρόνου.
Γ.3. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω λέξεων του κειμένου:
τῇ παιδείᾳ, διαφέρων, ἀνδρείως, αὐτῆς, ἰδεῖν.